+Κυριακή των Αγ. Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου (Ματθ. 5,14-19. «Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοὺ μαθηταίς· ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου».

 Ὁ ἀρχιμανδρίτης Εὐτυχής διακήρυξε στήν Κωνσταντινούπολη τήν πλάνη ὅτι οἱ φύσεις τοῦ Χριστοῦ ἦσαν δύο πρό τῆς ἑνώσεώς τους στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἔγιναν  μ ί α  φύση μετά τήν ἕνωση. Δέν δεχόταν ὅτι ὁ Χριστός καί μετά τήν Σάρκωση εἶχε ὁμοούσιο μέ τήν Παρθένο Μαρία ἀνθρώπινη φύση, ἀλλά ὅτι τρόπον τινά ἀπερροφήθη ἡ ἀνθρώπινη ἀπό τή θεία φύση.

Ἐπρόκειτο γιά μιά φοβερή πλάνη μέ τήν ὁποία ἀκυρώνεται τό Μυστήριο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Γι’  αὐτή τήν πλάνη του, ἀφοῦ τοῦ ἐπισημάνθηκε ὅτι ἀντιβαίνει στή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ δόθηκε καιρός μετανοίας  καταδικάστηκε καί καθαιρέθηκε. (www.orthros.gr)

Κάποιος που διαβάζει κείμενα που αναλύουν τα δόγματα της Εκκλησίας μπορεί να θεωρήση ότι και οι Πατέρες της Εκκλησίας φιλοσοφούσαν, όπως έκαναν οι θεολόγοι των Μονοφυσιτών και γι' αυτό πρέπει να παρακάμπτονται αυτές οι φιλοσοφικές αναλύσεις, για να αποκτήσουμε κοινωνία μεταξύ μας (και με τους υπόλοιπους αιρετικούς).

Η άποψη αυτή δεν ευσταθεί. Οι Πατέρες της Εκκλησίας, όταν οριοθέτησαν το ορθόδοξο δόγμα, και στην προκειμένη περίπτωση το Χριστολογικό, δεν το έκαναν για να αναπτύξουν την φιλοσοφία. Εκτός από την αποδοχή της μαρτυρίας των Προφητών και των Αποστόλων είχαν και δική τους αποκαλυπτική πείρα.

Με την αποκαλυπτική εμπειρία, κατά την θεοπτία των τριών Φώτων της Αγίας Τριάδος, είχαν εμπειρία ότι το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος ενηνθρώπησε και επομένως και αυτή η τεθεωθείσα ανθρώπινη φύση στον Χριστό έγινε πηγή της ακτίστου Χάριτος και ενεργείας του Θεού.

Έβλεπαν το ένα Φώς που ήταν πηγή των άλλων Τριών Φώτων και ήταν άσαρκο (Πατέρας), έβλεπαν ένα άλλο Φώς, που προερχόταν από το Πρώτο, αλλά ήταν σεσαρκωμένο (Χριστός) και έβλεπαν ένα άλλο Φώς που προερχόταν από το Πρώτο, αλλά δεν ήταν σεσαρκωμένο (Άγιον Πνεύμα).

Έπειτα, όταν κοινωνούσαν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, κατά την θεία Ευχαριστία, ευρισκόμενοι οι ίδιοι σε κατάσταση εμπειρίας, αισθάνονταν πνευματικά το τεθεωμένο Σώμα του Χριστού δια του οποίου ενεργούσε η άκτιστος ενέργεια του Θεού, οπότε αντιλαμβάνονταν ότι δεν ήταν ένας κοινός άρτος, αφού αλλοίωνε και μεταμόρφωνε την όλη ύπαρξή τους.

Το ίδιο αισθάνονταν, όταν πρόφεραν με κατάνυξη το όνομα του Χριστού, του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού.

 Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις (θεοπτία, θεία Κοινωνία, νοερά προσευχή) βίωναν ενυπόστατο άκτιστο φως και ενυπόστατη θεία ενέργεια, γι' αυτό και είχαν προσωπική πείρα του Τριαδικού Θεού και της ενεργείας Του.

Αυτήν την εμπειρία που είχαν οι άγιοι Πατέρες, την εξέφρασαν με τους όρους που χρησιμοποιούσαν την εποχή εκείνη για να ανατρέψουν τις αιρέσεις των στοχαστών θεολόγων που δεν είχαν προσωπική αποκαλυπτική εμπειρία.

 Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των αγίων Πατέρων και των αιρετικών. (www.parembasis.gr).

        Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας είναι το φως του κόσμου, όπως παραγγέλνει και σε όλους μας ο Χριστός. Δεν λένε δικά τους πράγματα αλλά ό,τι τους αποκαλύψει ο Θεός. Όποιος πει ότι αυτά που λένε οι θεοφόροι Πατέρες δεν προέρχονται από τον Θεό, πέφτει στην βλασφημία του Αγίου Πνεύματος και πρέπει να σταματαμε κάθε συζήτησι μαζί του. Είναι η ίδια βλασφημία που έλεγαν οι Εβραιοι, ότι δηλαδή ο Χριστός κάνει θαύματα όχι με την δύναμι του Θεου αλλά με την δύναμι του Σατανα.

Εάν δεν μπορουμε να μιλαμε γι΄αυτά τα θέματα από «πρωτο χέρι», τότε ταπεινά εμπιστευόμαστε τους Αγίους της Εκκλησίας μας και ελπίζουμε ότι ακολουθώντας τους θα βιώσουμε κι εμεις (έστω και σε μικρό βαθμό) σε προσωπικό επίπεδο την Αλήθεια, όπως την έζησαν κι αυτοί. Δεν προσεγγίζονται όλα με το μυαλό, όπως απαιτουν οι άθεοι. Αν ο Θεός χωρουσε στο μυαλό μας δεν θα ηταν Θεός αλλά δημιούργημα της φαντασίας μας.

Αυτό που μπορουμε και πρέπει να κάνουμε είναι να ακολουθουμε τους Αγίους της Εκκλησίας μας και οι αποδείξεις θα έρθουν με έναν μυστικό τρόπο μέσα στην καρδιά μας.

Μέχρι να γίνη αυτό, μπορουμε να «πολεμαμε» τους αιρετικούς, με ευγενικό πάντοτε τρόπο, για να τους βοηθήσουμε να επιστρέψουν στην Εκκλησία και όχι να τους καθησυχάζουμε λέγοντας ότι «όλοι στον ίδιο Θεό πιστεύουμε». Η «ένωσι πάντων» το «ίνα ωσιν εν» δεν είναι η εξωτερική ένωσι των αιρετικων με τους Ορθοδόξους αλλά η επιστροφή τους στην Εκκλησία.

Θα μας κρίνουν αιρετικοί και αλλόθρησκοι οι οποιοι γνώρισαν την Ορθοδοξία και μετά ειδαν τους Ορθοδόξους να μην εκτιμουν αυτό που τους δόθηκε παιδιόθεν και να αλληθορίζουν προς τον Οικουμενισμό, τον συγκρητισμό και την πανθρησκεία.

Να μελετάμε την πίστι μας και ακαδημαϊκά και μέσω των Μυστηρίων και ο Θεός θα μας βοηθήση μέσω αυτης της εμβάθυνσης να πλησιάζουμε περισσότερο στην Αλήθεια, που δεν είναι κάτι αλλά Κάποιος, ο Χριστός.