+Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου (ΤΟΥ ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΥ ΔΟΥΛΟΥ) (Ματθ. 18,23-35) «τότε προσκαλεσάμενος αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ λέγει αὐτῷ· δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς με·33. οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδουλόν σου, ὡς καὶ ἐγώ σε ἠλέησα;».

       Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τον Θεό να συγχωρη έναν αμαρτωλό αλλά να μην κάνει το ίδιο και ο αμαρτωλός προς έναν συνάνθρωπό του. Δεν συγχωρει τον πλησίον του με αποτέλεσμα και ο Θεός να τον τιμωρη γι΄αυτήν του την ασπλαγχνία.

       Στο «Πάτερ ημων» λέμε «Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν», συγχώρησέ μας, όπως και μεις συγχωρουμε αυτούς που μας χρωστανε, αυτούς που εν γνώσει ή εν αγνοία τους μας προξενουν κάποιο κακό.

Βλέπουμε πόση σημασία έχει η συγχωρητικότης στην πνευματική ζωή. Αν δεν συγχωρουμε τους άλλους, τότε και ο Θεός έχει εναντίον μας τα όσα λάθη και παραλείψεις και αμαρτίες έχουμε κάνει.

Στο «ιερατικό», στο βιβλίο των ιερέων, λέει πως ο Ιερέας οφείλει πριν ξεκινήση την Προσκομιδή, να είναι σε ειρήνη με όλους και να μην κρατα μέσα του τίποτα εναντίον κανενός. Στο Άγιον Όρος οι Μοναχοί πριν πανε για ύπνο εξομολογουνται τις αμαρτίες τους, και τις παραμικρές, στον Γέροντα ώστε να κοιμηθουν εν ειρήνη και αν έρθη ο θάνατος να τους βρη συμφιλιωμένους με όλους τους αδελφούς της Μονης.

Στην καθημερινή μας ζωή μερικές φορές νομίζουμε πως αν λάβουμε τα μέτρα μας εναντίον κάποιου που μας έθιξε τον εγωισμό, θα είμαστε εντάξει, θα ησυχάσουμε, θα ικανοποιηθουμε. Αυτό είναι λάθος. Ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης του άλλου που μας εχθρεύεται, δικαιολογημένα ή όχι, είναι να το αφήσουμε στον Θεό. Καθηκον μας είναι όχι να ακονίζουμε τα μαχαίρια μας εναντίον του πλησίον μας αλλά να κάνουμε αντεπίθεσι αγάπης. Όταν βάλουμε τον άλλο στην προσευχή μας, όταν δείχνουμε έμπρακτο ενδιαφέρον, όταν δεν ανταποδίδουμε το κακό με κακό αλλά με καλό, τότε βοηθαμε το καλό να επικρατήση, «βοηθαμε τον Θεό» να μας συγχωρήση, προστατεύουμε και τον εαυτό μας από τα βέλη του πονηρου. Διότι υπάρχει κίνδυνος να συμβη αυτό που λέει ο Απόστολος: «εἰ ἀλλήλους δάκνετε, βλέπετε μή ὑπ' ἀλλήλων ἀναλωθῆτε» (Γαλ. 5,15).

Είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε καταδικασμένοι να ζουμε παρέα με άλλους, και αυτοί οι διπλανοί είναι που μας βοηθουν να μπουμε στον Παράδεισο, με το καλό ή με το άγριο. Με το καλό όταν είναι πνευματικοί άνθρωποι, αφου προσεύχονται για μας και θέλουν το καλό μας, και με το άγριο όταν με το  κουτσομπολιό, την κατάκρισι, την κατά μέτωπον επίθεσι μας υπενθυμίζουν τα λάθη μας, οπότε πρέπει να μετανοουμε, για να γιατρευθουμε και όχι να πεισμώνουμε, διότι το «γινάτι βγάζει μάτι», όπως λέει και η παροιμία.

Οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι τέχνη τεχνων. Αξιολογούμαστε κάθε μέρα και ό,τι δίνουμε παίρνουμε. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει πως εάν ένα άλογο τρέχει μόνο του και δεν κάνει σύγκρισι τον εαυτό του με άλλα άλογα, μπορει να έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Αν όμως τρέξη παρέα με άλλα άλογα, θα δη πως υπάρχουν και άλλα ανώτερα από αυτό.

Στην πνευματική ζωή ανώτερος είναι εκεινος που προσεύχεται για όλους, που μπορει να βοηθήση πολλούς με την προσευχή του, που μεταδίδει ειρήνη στο περιβάλλον του, που με ταπείνωσι και αγάπη διορθώνει τους άλλους και μόνο με την παρουσία του, που γίνεται χαλί και τον πατανε οι άλλοι και αυτός τους κρατα, τους βοηθα, τους συμπαραστέκεται, τους οδηγει, όπως ο Μωυσης από την δουλεία των παθων στην ελευθερία των τέκνων του Θεου.

Αφου όλοι μας υστερουμε στις αρετές και έχουμε και πάθη, μας συμφέρει να είμαστε ταπεινοί, να μην σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι, διότι στον πόλεμο όποιος δεν φυλάγεται εύκολα τον βρίσκει η σφαίρα. Βοηθωντας τους άλλους βοηθαμε τον εαυτό μας, συγχωρώντας τους άλλους κάνουμε πιο εύκολη την ζωή και των άλλων και του ίδιου μας του εαυτου. Στον πόλεμο καλύπτει ο ένας τον άλλο, δεν τον αφήνει χωρίς κάλυψι, για να μην τον πάρουν τα βόλια του εχθρου. Έτσι και στα πνευματικά, ας μην πολεμουμε τους συμπολεμιστές μας, διότι η μάχη που δίνουμε δεν είναι για σάρκα και αιμα, «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» και για να νικήσουμε πρέπει να τα πηγαίνουμε καλά και με τον Θεό αλλά και με τους συνανθρώπους μας. Αμήν.