Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

+(26-12) Ἡ φυγὴ στὴν Αἵγυπτο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Ὅταν οἱ μάγοι προσκύνησαν τὸ Χριστό, ἀναχώρησαν γιὰ τὴν πατρίδα τους, χωρὶς νὰ περάσουν ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἡρῴδη. Τότε ἄγγελος Κυρίου φάνηκε σὲ ὄνειρο στὸν Ἰωσὴφ καὶ τοῦ εἶπε νὰ πάρει τὸ παιδὶ μὲ τὴν μητέρα του καὶ νὰ φύγει στὴν Αἴγυπτο. Καὶ ἔμειναν ἐκεῖ, μέχρι ποὺ πέθανε ὁ Ἡρῴδης, γιὰ νὰ ἐπαληθευθεῖ ἔτσι ἐκεῖνο ποὺ ἐλέχθη διὰ τοῦ προφήτου Ὠσηέ: «Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου» (Ὠσ. ια´ 1). Μετὰ τὴν φυγὴ τοῦ Κυρίου στὴν Αἴγυπτο, ὁ Ἡρῴδης ἔστειλε στρατιῶτες καὶ θανάτωσαν ὅλα τὰ παιδιὰ ποὺ ἦταν στὴ Βηθλεὲμ καὶ τὰ περίχωρά της, ἀπὸ ἡλικίας δυὸ ἐτῶν καὶ κάτω. Διότι τόσο εἶχε ὑπολογίσει τὴν ἡλικία τοῦ Χριστοῦ, Τὸν ὁποῖο φοβόταν ὅτι θὰ τοῦ ἔπαιρνε τὴν βασιλεία. Ἐπίσης, ἡ φυγὴ τοῦ Κυρίου στὴν Αἴγυπτο, κατὰ τὸν Ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη, φράσσει καὶ τὰ στόματα τῶν αἱρετικῶν. Διότι ὅπως λέει, ἂν δὲν ἔφευγε ὁ Κύριος καὶ φονευόταν ἀπὸ τὸν Ἡρῴδη, θὰ εἶχε ἐμποδιστεῖ ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἂν πάλι τὸν συνελάμβαναν καὶ δὲν φονευόταν, θὰ ἔλεγαν πολλοὶ ὅτι δὲ φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, ἀλλὰ μόνο κατὰ φαντασία. Ἔπειτα, ἡ φυγὴ φανερώνει ἄλλη μία φορά, ὅτι τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ ματαιώσει τὰ σχέδια τοῦ Θεοῦ.
+Περί της αειπαρθενίας της Θεοτόκου
Η Ορθόδοξή μας του Χριστού Εκκλησία ευσεβοφρόνως πιστεύει, ότι η καταξιωθείσα για την καθαρότητα και αγιότητά της να προσαγορευθη υπό του Αγγέλου «Κεχαριτωμένη και Ευλογημένη εν γυναιξί», δεν έγινε και νύμφη του Ιωσήφ, άλλ' έμεινε «Αειπάρθενος».
…ο Άγγελος ειπε στον Ιωσήφ σε όνειρο: «Ιωσήφ υιέ Δαυίδ, μη φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναικά σου κλπ.» και το «Διεγερθείς δε ο Ιωσήφ από του ύπνου εποίησεν ως προσέταξε αυτώ ο Άγγελος Κυρίου και παρέλαβε την γυναίκα αυτού, και ουκ εγίγνωσκεν αυτήν έως ου έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον» (Ματθ. α' 20-25).
…Δια των φράσεων «Μη φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου» και «παρέλαβε την γυναίκα αυτού» δεν πρέπει να νομίζουμε, ότι ο Ιωσήφ έλαβε ως σύζυγο την Θεοτόκο, άλλ' ότι παρέλαβε υπό την προστασία του, διότι βραδύτερον, όταν ο Ηρώδης εζήτει να φονεύσει το παιδίον, δεν θα ήταν δυνατό η Θεοτόκος μόνη, άνευ της προστασίας του Ιωσήφ να προστατεύσει εύκολα αυτό. Διότι είναι κάπως άτοπο και βλάσφημο το συμπέρασμα, να πιστεύουμε ότι κατέβει Άγγελος Κυρίου εκ του ουρανού δια να επιτελέσει συνοικέσια, και μάλιστα εν τω μέσω του υπέρτατου και απορρήτου γεγονότος, της Γεννήσεως του Σωτήρος.
Αλλά, ακόμη, η Μαριάμ και μετά την εμφάνιση του Αγγέλου ονομάζεται εν τη Αγ. Γραφή «μεμνηστευμένη», …«Ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίος εκ πόλεως Ναζαρέτ εις την Ιουδαίαν... απογράψασθε συν Μαριάμ τη μεμνηστευμένη αυτώ γυναικί ούση εγκύω» (Λουκ. β' 4-5).
…Άλλο αποδεικτικό του ότι η Μαριάμ δεν έγινε ποτέ γυναίκα του Ιωσήφ είναι, ότι ουδαμού αναφέρεται ως γυνή του Ιωσήφ, άλλ' ως Μήτηρ του Παιδίου ή Μήτηρ του Ιησού. Βλέπε (Ματθ. β' 11), «Το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού·», (β' 13) «εγερθείς παράλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού», (β' 14). «Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός», (β' 20). «Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και ήλθεν εις γήν Ισραήλ». Ουδαμού αναφέρει την γυναίκα αυτού. Εις δε τον (Λουκ. β' 43) διαβάζομε: «Και ουκ έγνω ο Ιωσήφ και η μήτηρ αυτού» (β' 48)' «Και προς αυτόν η μήτηρ αυτού είπεν» και στο (β' 51), λέγει: «Και η μήτηρ αυτού διετήρει πάντα τα ρήματα ταύτα εν τη καρδία αυτής». Αλλά και ο Ιωάννης δεν ονομάζει την Μαριάμ γυναίκα του Ιωσήφ, αλλά μητέρα του Ιησού: «Και τη ήμερα τη τρίτη γάμος εγένετο εν Κανά της Γαλιλαίος, και ην η μήτηρ του Ιησού εκεί» (Ιωάν. β' 1) και «υστερήσαντος οίνου λέγει η μήτηρ του Ιησού προς αυτόν», (β' 3) και «Λέγει η μήτηρ αυτού τοις διακόνοις» (β' 5 πρβλ. και Πράξ. β' 14). Αυτή λοιπόν ήταν η πραγματική της ονομασία: Μήτηρ του Παιδίου και Μήτηρ του Ιησού και όχι γυνή του Ιωσήφ, καθ' ότι ουδέποτε υπήρξε σύζυγός του, αλλά μόνον «μνηστή» του, και τούτο για να βρίσκεται υπό προφύλαξη και κηδεμονία.
…ο Ματθαίος ήταν Εβραίος και την Ελληνική γλώσσα την γνώριζε μόνον εμπειρικώς και γι' αυτό το Ευαγγέλιό του βρίθει Εβραϊσμών. Ενώ ο Λουκάς, γνωρίζων καλώς την Ελληνική γλώσσα, τακτοποιεί το ζήτημα και διηγείται ότι, όταν ο Ιωσήφ ανέβει εις Βηθλεέμ να απογραφεί, ανέβει «συν Μαριάμ τη μεμνηστευμένη αυτώ γυναικί», (Λουκ. β' 4-5) και όχι συν «τη γυναικί αυτού»…. παρ' ότι ο Ιωσήφ επείσθη δι' οράματος (Ματθ. α' 20) να παίξει τον ρόλο του νομιζόμενου πατρός, «ως ενομίζετο υιός Ιωσήφ» (Λουκ. γ' 23), δεν προκύπτει ταυτοχρόνως, ότι σύναψε γάμο μετά της Μαριάμ ή ότι οπωσδήποτε παρέλαβε αυτήν εις τον οίκο του ως γυναίκα του, διότι ο Λουκάς λέγει, την παραμονή ακόμη της γεννήσεως, ότι ήταν «μεμνηστευμένη τω Ιωσήφ». (Λουκ. β' 5).
Αλλά και όταν επέστρεψε από την Ελισάβετ, μετέβη εις «τον οίκον ΑΥΤΗΣ» και όχι εις τον οίκον ΑΥΤΟΥ. «Έμεινε δε Μαριάμ συν αύτη ωσεί μήνας τρεις και υπέστρεψε εις τον οίκον ΑΥΤΗΣ» (Λουκ. α' 56). Παρ' όλα όμως αυτά υπάρχουν καί τινες των Αγίων Πατέρων πού κηρύττουν, ότι εδόθη παρά του Θεού η Μαριάμ, όχι βεβαίως «εις γάμον άλλ' εις συνοικείν» (Χρυσ. ομιλ. δ' εις τον Ματθ.). …το συνοικώ, εκτός του κατοικώ ομού ή συνδιαιτώμαι, ή συζώ, σημαίνει και το συνδέομαι, είμαι συνδεδεμένος, συγκατοικώ εις οικητήριον μέγα κ.λ.π.
Την είχε λοιπόν υπό την άμεση επίβλεψή του, κηδεμονία του και προστασία του ο Ιωσήφ την Μαριάμ "ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ". Δημήτριος Παναγόπουλος. 1916-1982. "Εδούλευσεν εις το Ευαγγέλιον" (Φιλιπ.β' 22).


Δεν υπάρχουν σχόλια: